Fotografia

Fotografia jak to szumnie brzmi! Po prostu lubię robić zdjęcia. Będę je zamieszczać w moich blogowych postach, ale nie tylko! Zapraszam na instagrama: @nieidealany_blog

Matura, i co dalej?

Do matury coraz bliżej! Wiem, że tym najbardziej zainteresowanym nie trzeba o tym przypominać, a nawet pewnie wolelibyście chociaż na chwilę o tym zapomnieć. Czekacie z utęsknieniem na ostatni egzamin i KONIEC! Najdłuższe wakacje życia przed Wami.. będziecie wolni, dorośli.. cudownie!

Nie chciałabym psuć Wam sielanki ale.. skromnie zapytam: 

  

-Matura, i co dalej? 

Od razu się jeżysz co? Przecież rodzice i nauczyciele zadają to pytanie od kilku miesięcy prawie tak często jak mówią: "dzień dobry". Bez obaw! Nie zamierzam Cię naciskać ani przekonywać do wyższości medycyny nad prawem. Zamierzam Ci pomóc! Zapraszam Was do nowej serii: Matura, i co dalej? W której podzielę się z Wami moim przemyśleniami na temat studiów i wielu.. wielu związanymi z nimi decyzjami, przed którymi już za chwilę staniecie. Postaram się zadać Wam dobre pytania i opowiedzieć nieco o moich doświadczeniach ze studiami, tak żeby choć trochę ułatwić Wam podjęcie tej ważnej decyzji!

Zacznijmy więc od mojej historii... nie całej oczywiście nie będę Cię zanudzać!
Już w gimnazjum zdecydowałam co chcę robić w życiu - a przynajmniej tak mi się wydawało - postanowiłam, że będę architektem. Do dziś nie wiadomo do końca skąd ten pomysł się wziął, nie mam architektów w rodzinie, nigdy wcześniej nie widziałam jak wygląda taka praca. Dostałam się bez większych problemów do najlepszego liceum w mieście - profil politechniczny, od drugiej klasy liceum chodziłam na lekcje rysunku. Wszystko było zaplanowane, a plan udawało mi się konsekwentnie realizować. Na początku liceum ponad połowa mojej klasy deklarowała, że będzie studiować architekturę, co było lekko niepokojące, dość szybko okazało się że jestem jedyną osobą, która na prawdę podjęłam wyzwanie, zdecydowałam się nawet zdawać maturę z historii, żeby zwiększyć swoje szanse na rekrutacji. W roku maturalnym poświęciłam się bardzo mocno nauce, w zasadzie wszystko jej podporządkowałam. I ostatecznie osiągnęłam sukces co prawda nie udało mi się dostać na studia w moim wymarzonym mieście, ale jednak byłam studentką architektury na szanowanej uczelni. Gdyby tak nieco podkolorować ta historię była by super na typowo motywacyjnego bloga! Zdecydowałam, zaplanowałam, wytrwałam i zdobyłam!

Cóż nie jest to typowo motywacyjny blog, a mojemu życiu daleko do pasma niekończonych się sukcesów. 

Przetrwałam pierwszy semestr - było ciężko, okazało się, że bardzo tęsknię za domem i rodziną. Wszytko było nowe, miasto, ludzie, mieszkanie - a do wszystkiego co znałam było daleko. Na drugim semestrze było gorzej... a ciągłe krytykowanie i ocenianie nie pomagało w walce z wyścigiem szczuro-snobów, czułam że nie pasuje. Zaliczenia szły mi ciężko więc musiałam wziąć dziekankę, pierwsza porażka... W zasadzie nie wiem co robiłam przez ten rok, coś tam zaliczałam do przodu, coś nadrabiałam, ale ogólnie większość czasu zmarnowałam. Po roku wróciłam na studia, do nowej grupy, w tej już totalnie nie umiałam się odnaleść a po pół roku wyleciałam ze studiów. Totalna porażka... Zmarnowane 3 lata życia. A przynajmniej tak to dla mnie chwilowo wyglądało. Okazało się z całkiem pewniej siebie wiedzącej czego chcę i dążącej do celu dziewczyny niewiele zostało, nie wiedziałam co robić. Wydawało mi się, że moje marzenia legły w gruzach, a jeszcze gorsze było poczucie że zawiodłam moich najbliższych.

Na szczęście tu też moja historia się nie kończy!

5 lat później siedzi przed Wami szczęśliwa pracująca Pani Inżynier (a za 5 miesięcy miejmy nadzieję magister) z mnóstwem pomysłów na siebie i swoje życie. Można mnie jednak niestety nazwać weteranką studiów, właśnie dlatego myślę że mogę Ci pomóc!
  

Nieidealnie idealni

Dzisiejszy świat lansuje obraz idealnych, pięknych i szczęśliwych ludzi. To żadne odkrycie. Niby wszyscy to wiemy oglądając zdjęcia idealnie wyretuszowanych twarzy aktorek, doskonałych ciał trenerów fitness, pięknych ubrań znanych modeli, designerskich mieszkań blogerów, czy tropikalnych wakacji celebrytów.

Powtarzamy, że ideały nie istnieją, twarze aktorek wyglądają jak nasze kiedy budzą się rano bez makijażystek i photoshopa, ciała trenerów i tak się zestarzeją, ubrania modeli są wypożyczone, podobnie jak wyposażenie idealnych mieszkań, a dobre zdjęcie z "tropikalnych" wakacji przy odrobinie szczęścia i dzięki filtrom instagrama można zrobić i nad polskim morzem. Ale nawet wiedząc to często tęsknimy za takim właśnie idealnym i nieosiągalnym światem, do którego my "przeciętniaki" nie należymy i nigdy należeć nie będziemy. I choć może ciężko nam się do tego głośno przyznać gdzieś w środku żałujemy że nie jesteśmy dziećmi znanej aktorki, że nie urodziliśmy się w USA, albo chociaż w Paryżu! Demotywujące, prawda?

A gdyby tak..

A gdyby tak, podejść do życia inaczej... A gdyby założyć, że każdy z nas (tak każdy to też Ty!) jest niepowtarzalnym arcydziełem... tak właśnie arcydziełem! Niepowtarzalnym cudem! Unikalnym połączeniem, zalet i wad, mocnych i słabych stron, jedynym, które znajduje się tu i teraz. Przygotowanym do wypełnia zdania, które jest przeznaczone tylko i wyłącznie dla Nas?

Gdyby tak przestać oglądać się na innych, porównywać się, spojrzeć z dystansu na to co mamy i kim jesteśmy docenić to, zapomnieć na chwilę o wszystkich oczekiwaniach?

Gdyby uznać że człowiek idealny, piękny i szczęśliwy, jest po prostu sobą i wcale nie musi mieć wszystkiego.

I tyle? To wszystko? Czyli po prostu trzeba uznać że jestem kim jestem, i jaki jestem i tam gdzie jestem i tak ma być? Cóż nie do końca... Zbyt łatwo popadamy w pułapki skrajności, z jednej strony pociąga nas idealne "instagramowe" życie z drugiej przyjmujemy "że dobrze jest tak jak jest i lepiej nic nie zmieniać bo może być gorzej". Trudno nam znaleźć równowagę pomiędzy akceptacją swoich niedoskonałości, a równoczesnym dążeniem do bycia coraz lepszym..

Właśnie dlatego powstał ten blog aby zainspirować mnie i Ciebie do stawania się się najlepszą wersją siebie, równocześnie doceniając to kim jesteśmy.

Szukaj! Pytaj! Pozwól sobie popełniać błędy! A potem je naprawiaj! Naucz się mówić: "Dziękuję" i "Przepraszam". Naucz się wybaczać! Podejmij wyzwanie! Bądź sobą! Znajdź źródło!

Nieidealnie idealna - to Ja!